Στις δύσκολες μέρες που περνά η ανθρωπότητα και ο τόπος μας, το βάρος της πρόληψης και της
αποτροπής, αλλά και η θεραπεία της μόλυνσης πέφτει σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού, οι οποίες θέλουν επίσης στήριξη, κατανόηση και βοήθεια.
Ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος…!
Ας ξεκινήσουμε από τα άτομα που έμειναν στο καθήκον τους, για να καλύψουν τις καθημερινές μας ανάγκες - τον περιπτερούχο και τον υπάλληλο του σουπερμάρκετ, του φούρνου και της φρουταρίας, το διανομέα νερού, των λαχανικών και των τροφίμων, τον φαρμακοποιό, το προσωπικό ιατρό, τους λειτουργούς των κλινικών και νοσοκομείων, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους αστυνομικούς, τους πυροσβέστες και ακόμη πολλούς άλλους υπαλλήλους της τοπικής αυτοδιοίκησης, του κράτους και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που εκτίθενται στη μόλυνση.
Όλοι αυτοί εργάζονται συνειδητά και αθόρυβα, απλά και μόνο γιατί πρέπει να φροντίσουν την επιβίωση των υπολοίπων συνανθρώπων.
Η διαφορά είναι πως με την καθημερινή τους επαφή με δεκάδες άλλα άτομα, θέτουν τον εαυτό τους σε πολύ μεγαλύτερο ρίσκο από όλους τους άλλους. Οι ίδιοι βιώνουν τον φόβο και την απειλή όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Το ίδιο και οι οικογένειες τους. Είναι γι’ αυτό που σιγά – σιγά οι άνθρωποι αυτοί ανεβαίνουν στην συνείδηση μας, σαν οι αφανείς ήρωες στον άνισο αγώνα που κάνουμε. Η κατανόηση από όλους εμάς, του ρόλου που καλούνται αυτοί οι λίγοι να παίξουν στη δοσμένη στιγμή για να γλιτώσουν οι υπόλοιποι, πιστεύω πως είναι βοηθητικοί και για μας που είμαστε δέκτες της υπηρεσίας τους και για αυτούς που την προσφέρουν.
Είμαστε σε ένα στάδιο ανταλλαγής πίστης για τον άνθρωπο και τα αισθήματα της αγάπης, εκτίμησης και αλληλεγγύης σε τέτοιες στιγμές είναι αυτά που θα κρατήσουν το ηθικό μας ψηλά για αντέξουμε τον φόβο για να περάσει το κακό. Εκτός από την αναγκαία πρόληψη με την λήψη προφυλακτικών μέτρων πρέπει να δώσουμε σε όλα αυτά τα στελέχη της κοινωνίας το μήνυμα της απεριόριστης μας εκτίμησης και σεβασμό για το έργο που μας προσφέρουν.
Αυτό είναι το μόνο ηθικό στήριγμα που μπορεί η κοινωνία των πολιτών να τους προσφέρει. Γιατί αν εμείς, η καταληκτική πλειοψηφία είμαστε στα σπίτια μας με κλειστές πόρτες και παράθυρα και όταν ακόμη οι δικοί μας άνθρωποι έρχονται δεν τους ανοίγουμε την πόρτα και μας αφήνουν τα τρόφιμα έξω ή στο ανσανσέρ, όλοι αυτοί που αναφέραμε πιο πάνω με μόνο μια μάσκα, γάντια και ένα πλύσιμο χεριών είναι στην πρώτη γραμμή να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο με τον κίνδυνο που ο κάθε ένα πολίτης μπορεί να μεταφέρει, απλά γιατί αυτό ορίζει το καθήκον που εκτελούν.
Να μας φροντίσουν, να μας βοηθήσουν , να μας συμπαρασταθούν.
Και τώρα είναι η στιγμή να εκφράσουμε με όποιο τρόπο νομίζει ο καθένας πως του ταιριάζει, την απέραντη μας ευγνωμοσύνη, την αγάπη μας και την εκτίμηση μας και να ευχηθούμε γρήγορα να περάσει και αυτή η δοκιμασία για το καλό όλου του κόσμου.
Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ
Μάρτιος 2020
Κάνε εγγραφή και γίνε και εσύ μέλος της ομάδας μου για μοναδικές συμβουλές και άρθρα από την
Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ!