Είναι μια εξίσωση που δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει. Η γυναίκα βιώνει το άγχος σε μεγαλύτερο βαθμό από τον άνδρα και αυτό πορκύπτει ενδεχομένως από τον πολλαπλό ρόλο της στην ίδια την κοινωνία. Σύζυγος, μητέρα, επαγγελματίας, οικοκυρά καλείται καθημερινά να συνδυάσει και να ανταπεξέλθει σε όλες τις κατηγορίες.
Το άγχος δεν παύει να είναι ένα συναίσθημα το οποίο μας προειδοποιεί για κάποιο κίνδυνο ή μας ωθεί να δράσουμε όταν κάτι πρέπει να γίνει. Όταν όμως αυτό γίνει χρόνιο, τότε μιλάμε για διαταραχή άγχους η οποία πηγάζει από μια υπερβολική αντίδραση στρες. Πρόκειται για ένα συνεχόμενο αίσθημα άγχους, όταν ακόμη δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για το οποίο πρέπει άμεσα να ενεργήσουμε. Η έκκριση της κορτιζόλης στον οργανισμό συνεχίζει, η αρτηριακή πίεση διατηρείται σε ψηλή στάθμη και οι παλμοί της καρδίας χορεύουν έξαλλα. Τότε σίγουρα το σώμα δεν μπορεί να χαλαρώσει, ο ύπνος δεν έρχεται και το άγχος επικρατεί, οδηγώντας πολλές φορές στην κατάθλιψη.
Η γυναίκα που βιώνει έντονο συνεχόμενο άγχος μπορεί να εκνευρίζεται πιο εύκολα, να κλειστεί στον εαυτό της, να απομακρυνθεί ακόμη και από τα αγαπημένα της πρόσωπα, να νιώθει ανάξια, να ξεσπά εύκολα σε κλάματα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται συμπαράσταση και στήριξη από τους δικούς της ανθρώπους. Για να γίνει όμως αυτό κατανοητό θα πρέπει οι γυναίκες να εκφράζονται με λόγια. Να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους και όλα όσα τους βαραίνουν. Αν δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια, τότε τα άτομα στο περιβάλλον ίσως δεν αντιληφθούν νωρίς την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Η καλή επικοινωνία είναι το κλειδί για τη σωστή διαχείριση μιας αγχώδους κατάστασης, προτού αυτή προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα.