Η επαγγελματική ασφάλεια και υγεία είναι ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα.

Ας θυμηθούμε τι σημαίνει για τον σύγχρονο άνθρωπο η εργασία και ο εργασιακός χώρος τότε μπορούμε αντιληφθούμε την σπουδαιότητα των πιο πάνω.

Πρώτο, στον χώρο αυτό ο εργαζόμενος παρουσιάζει την παραγωγική του συμμετοχική ταυτότητα προς τον εργοδότη του, στους συναδέλφους του και προς ολόκληρη την κοινωνία.

Με βάση αυτή την εργασιακή κοινωνική του προσφορά ο ίδιος ανταμείβεται ανάλογα και αυτό έχει αντίκρισμα στην εκτίμηση που περιμένει να πάρει από την οικογένεια του, γιατί αυτός είναι ο ρόλος που ο ίδιος ανάλαβε ή η οικογένεια ή η κοινωνία του ανάθεσαν και τον αποδέχτηκε, δηλαδή να προσφέρει κοινωνικό έργο και να εξασφαλίζει υλικά αγαθά για τον εαυτό του και τα μέλη της οικογένειας του και να παίρνει κοινωνικό κύρος, τόσο από την εργασία του όσο και από την προσφορά του στην οικογένεια του και στην κοινωνία.

Η διαμόρφωση της ατομικής ταυτότητας και η πολύ βασική τόνωση της αυτό-εικόνας και της αυτοεκτίμησης ενός ατόμου δημιουργείται κυρίως μέσα στον εργασιακό χώρο και αντανακλάται προς τα έξω.

Η οποιαδήποτε κατάσταση που επιδρά θετικά ή αρνητικά στον εργασιακό χώρο έχει άμεσο επηρεασμό της ψυχικής κατάστασης του εργαζομένου. Υπάρχουν δηλαδή κάποιοι παράγοντες ρίσκου, που μπορούν να θίξουν άμεσα ή έμμεσα την εργασιακή απόδοση του εργαζόμενου.

Αν οι παράγοντες αυτοί είναι εξωτερικοί και επιδρούν αρνητικά στον εργαζόμενο και στην απόδοση του τότε μιλούμε για εργασιακό στρες. Αν όλοι αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες συνεχίσουν να υπάρχουν ή όταν ακόμη αυτοί δεν υφίστανται πλέον, το άτομο συνεχίζει να μην νοιώθει καλά, τότε μιλούμε για εργασιακό άγχος.

Αυτός ο διαχωρισμός είναι αναγκαίος γιατί αρκετές φορές, αν ο εργοδότης κάνει το παν να αφαιρέσει τους εξωτερικούς κοινωνικούς παράγοντες ρίσκου αλλά τα πράγματα δεν διαφοροποιούνται στον ξεχωριστό εργαζόμενο, τότε είναι η στιγμή που πρέπει να αναζητήσουμε και στον ίδιο τον εργαζόμενο τις αιτίες της ύπαρξης άγχους, της αύξησης των απουσιών, της διασάλευσης των συναδελφικών σχέσεων, της μείωσης της παραγωγικότητας και πολλών άλλων καταστάσεων που προέρχονται από μια αγχώδη διαταραχή που μπορεί να έχει ο ξεχωριστός εργαζόμενος, ο οποίος τις περισσότερες φορές δεν ξέρει καν από πού του προέρχεται.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.​

Είναι αντιληπτό και δεχόμαστε την βασική αρχή, πως για να είναι λειτουργικό το εργασιακό σύστημα πρέπει να υπάρχει μια αρμονική λειτουργική σχέση ανάμεσα στους εξωτερικούς κοινωνικούς παράγοντες ρίσκου και της προσωπικότητας και της ψυχικής κατάστασης των μελών του συστήματος, ανεξάρτητα αν αυτό είναι εργοδότης ή εργαζόμενος

Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ

Ψυχίατρος
«Κλινική Βερεσιέ»

Μάιος 2020

Κάνε εγγραφή και γίνε και εσύ μέλος της ομάδας μου για μοναδικές συμβουλές και άρθρα από την

Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ!