Λόγω της μόλυνσης του κορωνοϊού και των μέτρων προστασίας που επιβλήθηκαν στον πληθυσμό, αυτό που βιώνουν εκατομμύρια οικογένειες είναι πρωτάκουστο και δεν υπάρχει άλλη περίπτωση στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ο περιορισμός, παρά τα θετικά του για την υγεία, τόσο της δικής μας όσο και των άλλων δεν σταματά να είναι αυτό στέρηση της ελευθερίας του ατόμου. Εκτός της καθαρά ψυχολογικής καταπίεσης η στέρηση της κινητικότητας δημιουργεί ανία και βαρεμάρα, που προκαλούν δυσφορία και κακή διάθεση.

Η κοινωνική απομόνωση γεννά αισθήματα μοναξιάς, θλίψης, άγχους και θυμού.

Όλα τα πιο πάνω μπορούν να δημιουργήσουν, διατάραξη των ανθρωπίνων σχέσεων. Αν δε, προστεθούν και τα προβλήματα που σύντομα θα προκύψουν που θα έχουν σχέση με την εξασφάλιση οικονομικών για συντήρηση της οικογένειας, προβλήματα σίτισης, να μη μιλήσουμε αν υπάρχει και ανάγκη, λόγω ασθένειας να χρειάζεται και επιπρόσθετη προσωπική φροντίδα, τότε οι συνθήκες συμβίωσης πιθανόν να περάσουν από κρίση. Το ίδιο συμβαίνει και σε οικογένειες που έχουν άτομα με χρόνιες καθηλωτικές στο κρεβάτι παθήσεις, που χρήζουν καθημερινής φροντίδας.

Λόγω του ότι δεν υπάρχουν σχετικές εμπειρίες από παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν, όπως έχουν συχνά για παράδειγμα στην Αμερική, ή αλλού με τους τυφώνες, που είναι συχνό φαινόμενο εμείς καλούμαστε να προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την νέα δοκιμασία.

Στα σπίτια, όπου υπάρχει ιστορικό βίας και δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί αντιμετώπισης ή είναι επιρρεπείς σε βία λόγω του μεγάλου άγχους, αλλά και των δυσκολιών της διαβίωσης σε συνθήκες κοινωνικής απομάκρυνσης, ο θύτης δράστης αρχίζει να νιώθει υπερδύναμος για να επιβάλει τα θέλω του.

Η δυσκολία δε, της προσωπικής επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους και η αναζήτηση βοήθειας από τα θύματα, του δίνει την ευκαιρία να εφαρμόζει τις μεθόδους βίας που εφάρμοζε και πριν με πιο εύκολο τρόπο. Και όχι μόνο. Οι εμπειρίες άλλων χωρών μιλούν και για βία με την στέρηση της πρόσβασης σε μέσα πληροφόρησης φίλων και γνωστών, ακόμη και με την στέρηση αναγκαίων για την προφύλαξη τους μέσων όπως αντισηπτικών, σαπούνια και απολυμαντικά χεριών.

Επίσης υπό το πρόσχημα της ασφάλειας τους, λόγω της διάδοσης του ιού, δυσκολεύουν την έξοδο των θυμάτων τους από το σπίτι για πιθανή αναζήτηση βοήθειας. Η μεγαλύτερη έκπληξη έρχεται όμως από τα άτομα, εκείνα τα οποία ουδέποτε στο παρελθόν έδειξαν διαθέσεις μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον, ή έκαναν πράξεις βίας και στις τωρινές συνθήκες αρχίζουν, μέσα από την ανασφάλεια και το υπερβολικό τους άγχος να τις εκδηλώνουν.

Και στις δύο περιπτώσεις τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, γιατί ακόμη και τα όργανα του κράτους, λόγω της προτεραιότητας που έχουν να εφαρμόσουν τον νόμο και να προστατεύσουν και τον εαυτό τους δεν θα μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να δώσουν έγκαιρα την αναγκαία βοήθεια.

Δυστυχώς εκεί που υπάρχει και κατάχρηση αλκοόλ και άλλων ουσιών αναμένεται τα πράγματα να είναι ακόμη πιο δύσκολα. Τόσο η κατάχρηση των ουσιών, όσο και η πιθανή στέρηση τους, να δημιουργούν επιπρόσθετη ένταση στους χρήστες, η οποία συνήθως εκφράζεται με βία σε όλες της τις μορφές ενάντια στα μέλη της οικογένειας τους.

Είναι γι’ αυτό που πρέπει σε όλες τις οικογένειες από πολύ νωρίς να επισημανθεί και αυτή η πιθανότητα και να ληφθούν έγκαιρα μέτρα. Από πολύ νωρίς πρέπει να γίνει αναφορά με ήρεμο και πολιτισμένο τρόπο για τις πιθανές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει η οικογένεια και να ζητηθεί η συνδρομή όλων για να περάσει η κρίση χωρίς πολλές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία των μελών της.

Επίσης πρέπει να γίνει ειδική αναφορά για τα θέματα της βίας που υπήρχαν στο παρελθόν και να γίνει συζήτηση πως μπορούν να αποφευχθούν. Μπορούν να συζητηθούν με τα υγειά μέλη της οικογένειας, να καθοριστεί ο χώρος ασφάλειας μέσα στο σπίτι και τα μέτρα της φυγής που πιθανόν το θύμα, ή τα θύματα θα χρησιμοποιήσουν για να προστατευτούν και να γλιτώσουν.

Φυσικά εκεί που υπάρχει βία πολλές φορές αυτού του είδους οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να γίνουν γιατί το άτομο που ασκεί την βία, ενώ την κάνει την ίδια στιγμή αρνείται επίμονα για την πράξη του, γιατί πάντα κάποιος άλλος φταίει και τον προκάλεσε για να συμπεριφέρεται αυτός βίαια. Στις περιπτώσεις αυτές η αναζήτηση βοήθειας από φίλους, γνωστούς, συγγενείς είναι αναγκαία και αναζήτηση επίσης βοήθεια από τον Σύνδεσμος Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας στην οικογένεια ή από τη Αστυνομία.

Αυτό που είναι επίσης πολύ αναγκαίο, είναι η διατήρηση μέσω τηλεφώνου ή του διαδικτύου καθημερινή επαφή με γνωστούς, συγγενείς και φίλους για στήριξη και ενημέρωση για λήψη έγκαιρων μέτρων σε περίπτωση ανάγκης. Τα άτομα θα πρέπει να προσπαθήσουν να παραμείνουν συνδεδεμένα με τον έξω κόσμο όσο το δυνατόν περισσότερο, ακόμα κι αν αυτό είναι μέσω τυχαίων ομάδων του Facebook, ή άλλων μέσων, όχι μόνο για ασφάλεια αλλά να «σπάσει» και το συναισθήματα της απομόνωσης.

Επίσης, σε μια τέτοια κατάσταση ο έλεγχος και η λογοκρισία των τηλεφώνων και των μηνυμάτων είναι πολύ πιθανός, σε συνεννόηση με κάποιο φίλο που θα προστρέξει σε βοήθεια μπορεί να βρεθεί μια συνθηματική λέξη, εικόνα ή μήνυμα που να σημαίνει «Χρειάζομαι Βοήθεια. Ελάτε να με σώσετε»...

Τέλος και ένα θετικό μήνυμα!

Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου κάτω από την πίεση των νέων πραγματικοτήτων να αλλάξουν ριζικά την συμπεριφορά των δραστών και να δεχτούν την καλοσύνη των συντρόφων τους που τους βοηθούν και τους φροντίζουν σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και να αφήσουν κατά μέρος την επιθετικότητα και την βία στην οικογένεια.

Φαίνεται πως όχι μόνο οι ιοί, αλλά και η καλοσύνη κάποτε είναι κολλητική...!

Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ
Απρίλιος 2020

Κάνε εγγραφή και γίνε και εσύ μέλος της ομάδας μου για μοναδικές συμβουλές και άρθρα από την

Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ!